Gerard Monté, 10 mei 2003
Sfeervolle straten en lekkere geuren als de deuren opengaan; we bevinden ons ongetwijfeld in de Korte Putstraat. Maar we schenken aandacht aan het hoekhuis, het verst van de Kerkstraat gelegen: Lange Putstraat nr. 16. Het pand De Klosbeugel heeft een trapgevel. Het is een huis gebouwd in baksteen, met natuurstenen versieringen. Aan de achterzijde bevindt zich eveneens een 17e eeuws huisje, dat onderdeel uit maakt van het geheel: Korte Putstraat 27. Aan de gehele bouw is duidelijk te zien dat het pand uit het midden van de zeventiende eeuw dateert. In de zeventiende eeuw kende De Klosbeugel samen met het pand aan de linkerzijde één eigenaar. Deze verbouwde beide panden en dichtte eveneens een tussen beide gebouwen gelegen steegje. Dit steegje, in de stad een 'soei' genoemd, was oorspronkelijk bestemd om het regenwater tussen beiden huizen neer te laten vallen; regenpijpen kende men niet. Maar deze eigenaar deed méér: bij de verbouwing dichtte hij de kelder onder het linkerpand en maakte een toegang daarheen via De Klosbeugel. Toen de panden later weer aparte eigenaren kregen ontstond de merkwaardige situatie dat een huis een kelder bezat die onder een ander pand gelegen was.De nieuwe eigenaar van dat laatste pand, De Drie Edamse Kazen geheten en ook wel 't Rootkorsje, zal daar vanzelfsprekend niet zo blij mee zijn geweest. In de negentiende eeuw kreeg De Klosbeugel een gepleisterde voorgevel; men wilde kennelijk met de mode meegaan. Deze pleisterlaag behield het pand tot ongeveer twintig jaar geleden. In het pand was toen het Antiquariaat Brabant gevestigd. Omdat er in 1971 restauratieplannen bestonden, werd de pleisterlaag gedeeltelijk verwijderd. Er ontstond toen een merkwaardige situatie. De Klosbeugel was kennelijk klaar voor restauratie, maar er gebeurde niets... Wat er enkel gebeurde: Antiquariaat Brabant verhuisde naar het buurpand, De Drie Edamse Kazen. Op 9 januari 1976 verscheen er een ingezonden stuk in de krant, dat dit een 'Monumentenschandaal' was. Maar in dezelfde krant werd tegelijkertijd melding gemaakt van restauratieplannen. De eigenaar, die het pand tien jaar tevoren had gekocht, wachtte op de subsidietoekenningen. De plannen werden realiteit en De Klosbeugel werd in zeventiende eeuwse stijl teruggebracht. In het toen nog lege pand werd een tentoonstelling gehouden bij het afscheid van burgemeester Van der Ven; een foto-expositie van wat hij gedurende zijn bestuursperiode allemaal had gedaan. Het was mooi dat het juist in dit gerestaureerde pand kon gebeuren, want was de burgemeester en de stad niet in 1975, het Monumentenjaar, geëerd wegens hun verdiensten voor het monumentale cultuurbezit van de stad? Op de hoek van de Putstraten kwam een mariabeeld in een nis, zoals vroeger zo vaak dergelijke beelden op hoeken van straten stonden. In het pand konden later wijnen worden gekocht, maar de zaak verdween naar elders. Toen werd er in het monument een restaurant gevestigd, El Pequeno, gespecialiseerd in Zuidamerikaanse gerechten. |
W. Delmée1191. "De Klosbeugel" anno 1650. | 66 |
'De Klosbeugel', 1650. Huis met gepleisterde trapgevel. Natuurstenen waterlijsten; korfbogige ontlastingsbogen boven vensters der eerste verdieping zichtbaar. Rond topvenster. Masker onder verdwenen toppilaster. Vlakke dekking der geveltrappen. Vormt een geheel met Korte Putstraat 27, waar eveneens een trapgevel. |
1968 |
VerslaggeverGalerie De Klosbeugel bewijst bestaansrechtBrabants Dagblad woensdag 19 juni 1968 | 2 |
|
1994 |
Henny MolhuysenAchter de voorgevel : De KlosbeugelBrabants Dagblad donderdag 27 januari 1994 (foto) |
1865 | A. Hezenmans (spekslager) - J.C.A. Hezenmans (boekhouder) |
1875 | C. Chambon (water- en vuurverkooper) |
1881 | C. Chambon (water en vuurverkooper) |
1908 | C. Chambon - W.B. Delmee (winkelier, drukker) - A. Voets (voeger) |
1910 | wed. L. Hurkens (winkelierster) |
1928 | H.J.M. Neijts |
Hans Boselie en Peter-Jan van der Heijden, Bossche monumenten in beeld (1975) 54